Als gevolg van mijn onderzoek voelde ik de drang om autonoom mijn bevindingen te kunnen delen met een publiek, wat zich heeft vertaald in twee solo performances. Bij Visite Filmfestival speelde ik de live soundtrack onder stille films van Henri Storck, die eveneens Oostendse roots heeft zoals mijn moeder. In de Arenbergschouwburg speelde ik repertoire dat is voortgekomen uit mijn onderzoek.
Volg deze link voor een captatie.
Dit is het afgelopen jaar wellicht een van de meer intensieve projecten geweest. Met Jaouad ging ik in november ‘18 residentie bij CC Hasselt, waar we onderzoek voerden naar de relatie tussen gender en muziek, rekening houdende met onze verschillende etnische achtergronden. De residentie duurde een week en bracht gezien haar open karakter een grote diversiteit aan materiaal voort.
In februari ‘19 waren we in residentie in de Rataplan, Antwerpen. Daar onderzochten we hoe we het voorgaande konden samenvoegen in een muzikale voorstelling.
In deze voorstelling heb ik de muzikale leiding op mij genomen; een rol waarin ik een sociaal, artistiek en muzikaal aspect van mezelf heb ontwikkeld op een manier die nieuw voor mij was, maar tevens als belangrijk aanvoelde.
Voor deze kortfilm van Flo Van Deuren heb ik uitgebreid onderzocht hoe ik vanuit bamboe als materiaal en object kon vertrekken voor een functionele soundtrack. Al gauw kwam ik op de Indische fluit, Bansuri, die ik heb aangeschaft en leren bespelen. Aanvullend heb ik deze ook als percussief element gebruikt in de soundtrack, aanvullend met kalimba, gitaar, basgitaar en stem. De film is zeer positief onthaald en speelde op verschillende nationale en internationale filmfestivals.
Scoren voor film is een belangrijk aspect van mijn artistieke praktijk en in dit project heb ik nieuwe inzichten geleerd mbt zeer functioneel werken met een abstract kader als vertrekpunt.
Met Maika werkte ik intensief samen om een raakvlak te vinden tussen haar keramische instrumenten en mijn ervaring en visie op muziek en klank. We gingen in residentie in Overtoon, Brussel gedurende twee weken. Daarna speelden we op het OORtreders festival in Neerpelt. In 2019 volgden er nog performances in het kader van het Antwerp Art Festival, bij galerij Marion Decannière.
Maika’s instrumenten zijn heel divers, doch voornamelijk percussief en het was voor mij een uitdaging om verschillende melodische en harmonische elementen toe te voegen. Daarbij ben ik steeds vertrokken vanuit de geluiden van haar instrumenten, die ik vervolgens manipuleer om texturen en melodieën te bekomen.
Dit was en is nog steeds een heel interessante wisselwerking, waarvan het resultaat een dynamische muzikale en performance is.
De samenwerking met Maika is erg leerrijk en heeft ons beiden de kans gegeven om ons parallel te ontwikkelen met behulp van elkaars bevindingen en visie.
Voor de expositie van Camille onderzocht ik hoe ik haar expositieruimte een akoestische weerklank kon geven met muziek en geluid aansluitend met haar werk. Daarvoor onderzocht ik haar maakproces en heb ik volgens dezelfde transformaties gewerkt. Ik maakte bijvoorbeeld opnames van tapdans schoenen en strijkstok op een koperen etsplaat en van het geruis van textiel uit haar installaties. Vervolgens heb ik onderzocht hoe de verschillende, opeenvolgende vervormingen zich zouden vertalen naar muzikale vervormingen.
Dit project gaf me ruimte om me te ontwikkelen op het gebied van muzikaliteit te vinden in de meest uiteenlopende objecten.
